Σκόρπιες σκέψεις δύο εβδομάδες πριν από τις Πανελλήνιες

Το ποστ αυτό το έγραψα πριν από πέντε χρόνια, όταν ο γιος μου έδινε Πανελλαδικές εξετάσεις. Από τότε, ζήσαμε πολλά που κάποια από αυτά θα μοιραστώ μαζί σου εν καιρώ! Στο μεταξύ, ο γιος μου ξεκινάει μεταπτυχιακό και η κόρη μου τελειώνει το δεύτερο έτος της σχολής της. Όμως κάθε φορά που διαβάζω αυτό το ποστ, συγκινούμαι. Και ελπίζω πως μέσα από τη δική μου εμπειρία κάπου θα ταυτιστείς αν έχεις μεγάλα παιδιά, κάπου θα ξέρεις τι θα σε περιμένει αν έχεις μικρότερα και ίσως συγκινηθείς κι εσύ αν τα παιδιά σου έχουν περάσει από αυτή τη φάση. 

Σε κάθε περίπτωση, σήμερα βγαίνουν τα αποτελέσματα από τις Πανελλήνιες εξετάσεις του 2020, μέσα σε μια ιδιαίτερη συγκυρία, και εύχομαι σε όλα τα παιδιά και τους γονείς τους ηρεμία και δύναμη – και να θυμόμαστε πως η εισαγωγή ή όχι σε μια πανεπιστημιακή σχολή είναι μία από τις πολλές πόρτες που θα διαβούμε στη ζωή μας. 

5 χρόνια πριν…

Το πρόγραμμα των εξετάσεων είναι κολλημένο στο ψυγείο εδώ και εβδομάδες. Του ρίχνω κλεφτές ματιές και κάνω σκόρπιες σκέψεις για τις Πανελλήνιες, τις εξετάσεις στα σχολεία, για το άγχος των παιδιών, για το άγχος των γονιών, για τις διακοπές, για το μέλλον, για όλα.

Το πρόγραμμα των Πανελληνίων, με τα μαγνητάκια του Ντίσνεϊ να θυμίζουν τα χρόνια που έχουν περάσει.

Σκόρπια σκέψη Νο 1

Να του πω να διαβάζει ή θα τον αγχώσω; Aν και μάλλον από μόνο του το πρώτο συνθετικό της πρότασης, να του πω να διαβάζει, είναι άκυρο. Τι θα πει, να του πω να διαβάζει; Μπορεί να κάθεται όλη τη μέρα στο δωμάτιό του και να διαβάζει – manga στον υπολογιστή. Μπορεί να κάθεται όλη μέρα μπροστά από ένα βιβλίο και το μυαλό του να ταξιδεύει στην Πάρο. Μπορεί να κάθεται όλη μέρα μπροστά από ένα βιβλίο και να διαβάζει – να απομνημονεύει μέχρι τελείας ανώφελα και άχρηστα για τη ζωή του κείμενα. Έχει καμιά σημασία τι θα πω εγώ;

Σκόρπια σκέψη Νο 2

Κι αν διαβάζει και περάσει στη σχολή που θέλει, τι θα γίνει; Έχουμε μπροστά μας χρόνια και χρόνια φοίτησης και μεταπτυχιακά που ελπίζω να μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε ή να πάρει ο ίδιος μια καλή υποτροφία, και μετά στρατό, και μετά αναζήτηση εργασίας. Αυτό είναι μάλλον το πιο πιθανό σενάριο. Ωραία. Το δεύτερο πιο πιθανό σενάριο, που εύχομαι και απεύχομαι ταυτόχρονα, είναι να φύγει το παιδί στο εξωτερικό μετά το πτυχίο του, να κάνει εκεί το μεταπτυχιακό του, να τον τσιμπήσουν για μια καλή δουλειά, ενδιαφέρουσα και δίκαια αμειβόμενη ανάλογα με τα προσόντα του και να ζήσει για πάντα εκεί, σε ένα κράτος που θα τον σέβεται ως φορολογούμενο και θα του ανταποδίδει όπως πρέπει τις εισφορές του. (Αλλά εγώ δεν θα τον βλέπω; Κι αν κάνει εκεί οικογένεια, δεν θα βλέπω τα εγγόνια μου όποτε θέλω;)

Θα μας φάνε τα αεροδρόμια;

Σκόρπια σκέψη Νο 3

Κι ακολουθεί η κόρη μου από πίσω. Ξανά μανά φροντιστήρια, ξανά μανά εξετάσεις, ξανά μανά οι ίδιες σκόρπιες σκέψεις. Το μόνο που θα αλλάζει θα είναι πως θα έχουμε ήδη πάρει μια πρώτη γεύση και θα είμαστε ίσως πιο προετοιμασμένοι – και εμείς και η ίδια. Και για την κόρη μου, επειδή έχει ακόμη μερικά χρόνια μπροστά της, ελπίζω πως θα είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα εδώ και θα έχουμε περισσότερες ελπίδες να βρει μια δουλειά αντάξια των όποιων προσόντων της και να μπορεί να φτιάξει τη ζωή της όπως την ονειρεύεται.

Σκόρπια σκέψη Νο 4

Χριστέ μου, έχει κλείσει δωμάτιο και εισιτήρια για τις πρώτες του διακοπές μόνος του αυτό το καλοκαίρι. Δεν-θα-πάθω-τώρα-εγκεφαλικό. Δεν-θα-το-σκεφτώ-τώρα. Δεν-θα-πάθω-τώρα-εγκεφαλικό. Δεν-θα-το-σκεφτώ-τώρα. Δεν-θα-πάθω-τώρα-εγκεφαλικό. Δεν-θα-το-σκεφτώ-τώρα.

Πού πας παιδί μου; Ζακέτα πήρες;

Σε φιλώ,

Ελένη

Θέλεις να χάσεις βάρος; Πάρε ταπεράκι!

Η παρακάτω διαπίστωση με εντυπωσίασε! Όταν άρχισα να παίρνω ταπεράκι με το φαγητό μου στο γραφείο, ήταν πολύ πιο εύκολο να ελέγχω το βάρος μου. Λες και όλα όσα γράφουμε τόσα χρόνια στο Shape ξαφνικά είχαν εφαρμογή! (Πάντα έχουν, απλά είναι εντυπωσιακό όταν το διαπιστώνεις στην πραγματική ζωή.)

Με λίγη φαντασία, έχεις κάθε μέρα κάτι νόστιμο και υγιεινό μαζί σου στη δουλειά!

Τους λόγους που πρέπει να παίρνεις φαγητό από το σπίτι στη δουλειά, πολύ πιθανό τους ξέρεις. Επειδή όμως η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης, θα τους συνοψίσουμε άλλη μια φορά:

Ένα ταξίδι είναι η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις

Ένα ταξίδι είναι η απάντηση στην κούραση της καθημερινότητας. Ένα ταξίδι είναι η απάντηση στην κούραση της δουλειάς.

Προσοχή, ακολουθεί γκρίνια – υγιεινή διατροφή να κάνεις εσύ!

Γιατί μόλις γύρισα από τη δουλειά, και ενώ με περιμένει και δουλειά στο σπίτι, είπα η αφελής να μπω λίγο στην κουζίνα. Να τρώμε λίγο πιο υγιεινά αυτή την εβδομάδα. (Πικρή αλήθεια: Γιατί αν δεν τα έχεις έτοιμα μπροστά σου τα υγιεινά φαγητά να σε περιμένουν, αποκλείεται να τα φτιάξεις την ώρα που πεινάς και βιάζεσαι! Μια μακαρονάδα είναι πιο δελεαστική…)

Άμα τα βρίσκεις έτοιμα, σνακ ή φαγητό, είναι πιο εύκολο να τρως υγιεινά!

Όσο προλαβαίνω

Μου λένε δικοί μου άνθρωποι να σταματήσω το τρέξιμο, το καθημερινό όχι το κυριολεκτικό. Μου λένε ότι δε λέω «όχι» σε καμία δουλειά, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα δουλεύω άπειρες ώρες (για ελάχιστα χρήματα). Μου λένε να ρίξω λίγο ρυθμούς και να ηρεμήσω. Μα, αν δεν κάνω κάποια πράγματα όσο προλαβαίνω, πότε θα τα κάνω;