Αγία Πρεσβυωπία

Φοράω τα γυαλιά μου και διαβάζω το βιβλίο μου. Φοράω τα γυαλιά μου για να διαβάσω τη συνταγή στη συσκευασία της κρέμας καραμελέ που θέλω να φτιάξω. Φοράω -εννοείται!- τα γυαλιά πρεσβυωπίας για να διαβάσω τα μικροσκοπικά γράμματα στο φυλλάδιο του κολλυρίου που βάζω στα μάτια μου για τις αλλεργίες.

Αλίμονο – φοράω τα γυαλιά πρεσβυωπίας για να δω καλά και πεντακάθαρα το φαγητό μου όταν τρώω στο τραπέζι. Στα εστιατόρια και τα ταβερνάκια παραδόξως βλέπω και χωρίς γυαλιά αλλά εκεί ίσως να βοηθάει και το τσιπουράκι.

Και χαίρομαι που βλέπω μια χαρά τον κόσμο με τα πράσινα γυαλιά μου και δεν με πειράζει καθόλου που μερικές φορές χρειάζομαι λίγη βοήθεια για να δω τα πράγματα πιο καθαρά.

Κι όταν, που λες, δεν φοράω τα γυαλιά πρεσβυωπίας μου, τότε νιώθω ακόμη καλύτερα και πιο ευτυχισμένη. Γιατί χωρίς τα γυαλιά μου δεν βλέπω ούτε τις μικρές ρυτίδες γύρω από τα μάτια μου, ούτε τα σημάδια της κούρασης στο πρόσωπό μου από μια γεμάτη μέρα όταν πλένομαι για να ξαπλώσω το βράδυ για να μου χαλάσουν τη διάθεση. Α! Μια μέρα ανακάλυψα ότι δεν βλέπω και τις μικρές τριχούλες που έχουν βγει στις γάμπες μου. Όταν βαριέμαι να κάνω αποτρίχωση, με βολεύει μια  χαρά αυτό! Πιο απλή, πιο εύκολη ζωή χωρίς σκοτούρες που δεν έχουν σημασία.

Και ναι, η ζωή είναι πολύ ωραία είτε με γυαλιά πρεσβυωπίας είτε χωρίς, για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά! Και ανακάλυψα ότι μπορώ κάλλιστα να βάζω και να βγάζω τα «γυαλιά της πρεσβυωπίας» και σε άλλους τομείς της ζωής μου, και να βλέπω καλύτερα ό,τι θέλω να δω και να αδιαφορώ για τα υπόλοιπα!

Οπότε, ναι, Αγία Πρεσβυωπία θα το ονομάσω αυτό το post και θα σου πω να ψάχνεις να βρίσκεις το καλό και το θετικό μέσα σε οτιδήποτε σε στεναχωρεί ή σου χαλάει τη διάθεση.

Σε φιλώ,

Ελένη

Υ.Γ. Το τραγούδι που ακούω στο μυαλό μου γράφοντας αυτό το post.