Και έρχεται μια ωραία πρωία, ένα ωραίο τριήμερο για την ακρίβεια, και για πρώτη φορά συνειδητοποιείς πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου. Το ένα σου παιδί μόλις γύρισε από ταξίδι για να φύγει ξανά καπάκι, το άλλο παιδί φεύγει –για πρώτη πρώτη φορά και η ψυχή σου το ακολουθεί- και φεύγεις κι εσύ, γιατί τι να κάνεις σε ένα άδειο σπίτι.
Πότε γίναμε τέσσερις (σχεδόν) ενήλικες που ζούμε στο ίδιο σπίτι και ο καθένας ζει τη ζωή του; Πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος; Έτοιμη είμαι να ανοίξω τα άλμπουμ και να χαζεύω τα παιδιά μου μωρά, αλλά δεν το κάνω. Γιατί θέλω να γιορτάσω, να τιμήσω, να καμαρώσω τα παιδιά μου, τα μωρά μου που έχουν ανοίξει τα φτερά τους και πετάνε για να ανακαλύψουν τον κόσμο. Ποτέ άλλοτε ένα κλισέ δεν μου έχει φανεί πιο ακριβές.
Κι ενώ μέσα μου νιώθω όπως νομίζω νιώθουν όλες οι μαμάδες όταν τα παιδιά τους αρχίζουν να απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το σπίτι κι από κοντά τους, “απ’ έξω” τους προτρέπω, τους δίνω θάρρος, τους λέω ότι ο κόσμος είναι δικός τους και στα πόδια τους και να τολμήσουν.
Δεν θα είναι πάντα εύκολο, δεν θα είναι πάντα δίκαιος, δεν θα είναι ούτε ανώδυνο, αλλά θα τον κατακτήσετε. Γιατί έτσι σας μεγάλωσα, να πιστεύετε στο καλό, να αγαπάτε, να είστε καλοί άνθρωποι, δοτικοί, να συναισθάνεστε, να είστε αισιόδοξοι, να είστε γεμάτοι θάρρος, να έχετε ελπίδες και όνειρα, να τολμάτε, να απλώνετε τα πόδια σας πέρα από εκεί που φτάνει το πάπλωμα. Και όσο φοβισμένη και τρομαγμένη είμαι, άλλο τόσο περήφανη είμαι για εσάς. Όπως ένιωθα περήφανη χαζομαμά όταν κάνατε τα πρώτα σας βήματα μέσα στο σπίτι μας έτσι νιώθω και τώρα που κάνετε τα πρώτα σας μικρότερα και μεγαλύτερα βήματα στον έξω κόσμο.
Μόνοι σας, γιατί μπορείτε, αλλά με την αόρατη ασπίδα της αγάπης, της στοργής και της φροντίδας που έχετε πάρει τόσα χρόνια από εμάς.
Κι αν τα δικά σου παιδιά είναι ακόμη στην αγκαλιά σου ή μόλις κάνουν τα πρώτα τους βήματα, θυμήσου ότι τα χρόνια αυτά που ζεις είναι ανεπανάληπτα και μοναδικά. Αλλά και τα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα είναι επίσης τρομαχτικά, συγκλονιστικά και υπέροχα.
Γιατί έτσι είναι η ζωή μας.
Σε φιλώ,
myfortysomethingworld 
Σε φιλώ και εγω και να περάσετε τέλεια και εσείς και τα παιδάκια σας!!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Καθυστερημένα, ευχαριστούμε πολύ όλοι!!! (Μια χαρά περάσαμε και προς το παρόν το σπίτι είναι γεμάτο – αξία ανεκτίμητη!)
Φιλιάαααα
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Με λίγα λόγια Ελένη μου, πλησιάζει η ώρα που θα γυρίσεις ίσως τη μεγαλύτερη σελίδα της ζωής σου και απ΄ το λίγο που σε ξέρω, «ξέρω» πως έχεις ετοιμάσει (μέσα σου) το έδαφος φροντίζοντας σωστά τη σχέση σου με τον άνδρα σου… γιατί τότε θα φανεί καθαρά ποια είναι η πραγματική σου/σας σχέση! 😉
Προσωπικά πέρασα αυτή τη φάση σχετικά εύκολα γιατί ο μικρός έφυγε στα 15 του (εσωτερικός στην Αγγλία από δική του επιλογή) και ο μεγάλος έφυγε στα 21 του, γιατί τότε μπορούσε να συντηρηθεί μόνος… τώρα με τη κρίση, τα παιδιά δύσκολα «κάνουν τη ζωή τους» εκτός γονιών! 😛
Με όλη μου τη καρδιά εύχομαι καλή δύναμη, γιατί μπορούν να ξεπηδήξουν δυσκολίες που δεν τις φαντάζεσαι και οι καιροί είναι δύσκολοι! 😉
ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! ❤
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ελπίζω, ελπίζω να έχει γίνει ό,τι πρέπει να έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια, προς όλες τις πλευρές και απόψεις, μαγισσούλα μου!
Σε ευχαριστώ για την ευχή και ελπίζω να εισακουσθεί!
Φιλιά πολλά πολλά
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο