Γιατί στη ζωή να έχουμε μόνο flash back και όχι flash forward; Από πόσους πόνους και κόπους θα μας γλίτωνε… Για να είμαι ειλικρινής, ο κόπος δεν με νοιάζει. Ο πόνος, η αγωνία, η αβεβαιότητα όμως;
Πέρυσι τέτοιες μέρες περνούσα από τις πιο δύσκολες ώρες της ζωής μου όλης. Φόβος, αγωνία, αβεβαιότητα, χαμένη στο διάστημα. Αν είχα ένα μικρό flash forward, αν έβλεπα το σήμερα, τις ίδιες μέρες του 2015, πόσο πιο γαλήνια και σίγουρη θα ήμουνα. Θα ήξερα ότι έχω μπροστά μου μόνο πράγματα που μπορώ να αντιμετωπίσω. Και ότι θα ήταν περαστική αυτή η δυσκολία.
Αλλά έτσι είναι η ζωή. Έχουμε μάτια μόνο στην πλάτη, για να βλέπουμε το παρελθόν μας. Το μέλλον μόνο να το φανταζόμαστε μπορούμε. Και να ελπίζουμε.
Πάντως, αυτές τις μέρες νιώθω μια τεράστια ευγνωμοσύνη και φέρνοντας στο μυαλό τις περσινές περιπέτειες θυμάμαι ότι δεν πρέπει να δίνω μεγαλύτερη αξία στα χρήματα και τα υλικά αγαθά απ’ όση τους αξίζει. Άλλα είναι που μετράνε σε αυτή τη ζωή.
Σε φιλώ,
Ελένη
myfortysomethingworld 
Ευτυχώς που δεν έχουμε μάτια στο μέλλον καθώς τα καλά δε θα τα ζούσαμε μ’ ενθουσιασμό και τα κακά θα τα τρέμαμε ήδη από νωρίς και ποιο το νόημα; Καλά που έχουμε μόνο το τώρα κι απ’ αυτό πρέπει να επιβιώσουμε και να μάθουμε. Το παρελθόν είναι χρήσιμο να το συμβουλευόμαστε αλλά συχνά νομίζω δεν έχουμε τη ψυχραιμία να το κάνουμε.
Όπως είπε και η Άιναφετς είναι σημαντικό τ’ ότι τα ζόρια πέρασαν. Εύχομαι να μην επιστρέψουν, μα ακόμη κι αν το κάνουν, τώρα ξέρεις πως επιβίωσες μια φορά, άρα μπορείς να το ξανά κάνεις!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Επιβίωσα, Φανή μου, και το πρόβλημα δεν αφορούσε εμένα. Αλλά όχι, δεν ξέρω πώς και αν θα μπορούσα να το ξαναπεράσω. Πέρα από αυτή την τρομερή εμπειρία, συμφωνώ. Δεν θα ήθελα να ξέρω το μέλλον για όλους τους λόγους που αναφέρεις κι εσύ και η Άιναφετς!
Αλλά για κάποια άλλα πράγματα, θα ήθελα να το ξέρω το άτιμο!!!!
Καλημέρα!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Έχουμε μοιραστεί τη σκέψη σου πολλές φορές αλλά πάντα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα ότι, αν είχα τη δυνατότητα του flash foward δεν θα απολάμβανα τη χαρά της προσμονής, ανυπομονησίας, της έκπληξης και τόσων άλλων συναισθημάτων.. δλδ σαν σκέψη θα ήθελα να ξέρω to «μπροστά» στη πράξη όμως θα άλλαζα γνώμη!!! ΗΗΗ ξέρεις τι θα μου άρεσε να έχω επιλεκτικό fast forward …χε χε χε!!!!
Καλή εβδομάδα και φιλάκια ❤
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Κι εγώ αυτό το επιλεκτικό ήθελα, που μα γλιτώνει από αγωνίες και άγχη!!!!
Φιλάκια
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κατ’ αρχάς χαίρομαι Ελένη μου, πως τα μεγάλο ζόρια είναι παρελθόν! 😉
Με τα χρόνια βλέπουμε πως ο πόνος διδάσκει, όσο οδυνηρό και αν είναι αυτό… αν δεν είχεις περάσει ότι πέρασες δεν θα μπορούσες να εκτιμήσεις τις καλύτερες μέρες που ήρθαν τώρα, έτσι δεν είναι;
Το πρόβλημα μας είναι πως δεν έχουμε μάθει να ζούμε το παρόν και αυτό γιατί η σκέψη, μας παίζει παιχνίδια που μας βγάζουν απ΄ αυτό που πραγματικά είναι! 😛
Τώρα ζούμε, η δράση είναι πάντα στο τώρα… το χθες πέθανε και το αύριο κανείς δεν μας εγγυάται ότι θα το ζήσουμε… το χθες είναι χρήσιμο μόνο γιατί μας μαθαίνει να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη! 😉
ΑΦιλάκια πολλά πολλά και καλή μας συνέχεια, πάντα με Αγάπη στις καρδιές μας! ❤
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Έτσι όπως τα λες είναι, σε όλα τα επίπεδα. Ναι, ο πόνος μας διδάσκει και μας κάνει να βλέπουμε πιο καθαρά όλα όσα έχουμε. Όσο για το παρόν, δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς μάλλον το προσπερνάμε, είτε κολλημένοι στο παρελθόν είτε κάνοντας σχέδια για το μέλλον.
Φιλιά πολλά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ σωστά τα λες Ελένη μου…τα υλικά αγαθά δεν αξίζουν τίποτα αν δεν εχουμε άλλα πράγματα και δυστυχώς πολλές φορές τους δίνουμε περισσότερο αξία από όσο αξίζουν!
φιλιά!
http://www.greekista.com
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ελένη μου, πολύ όμορφο και ελπιδοφόρο κείμενο!
ό,τι καλύτερο εύχομαι για την ζωή σου…
πλέον προσπαθώ, με την μικρή πείρα που έχω, σε δύσκολες ώρες να θυμάμαι ότι η καταιγίδα περνά.. και να ελπίζω!
καλημέρα, φιλιά και την αγάπη μου,
Αλεξία
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Καλημέρα Αλεξία μου γλυκιά!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!